Spektakl rekomendowany dla widzów od 16. roku życia.
Spektakl zawiera sceny przemocy, w tym przemocy wobec zwierząt.

W nowej produkcji Yana Ross bierze na tapet esej „Rozważmy homara” amerykańskiego pisarza Davida Fostera Wallace'a (1962–2008), który w fundamentalny sposób kwestionuje naturę ludzką. W swoich tekstach Wallace porusza jedne z najbardziej drażliwych i niewygodnych tematów współczesnego społeczeństwa: empatię, wychowanie dzieci, intymność, nieporozumienia i schyłek antropocentryzmu.

„Chcemy zachęcić widzów do przemyślenia swoich zasad etycznych i moralnych, a jednocześnie zwrócić uwagę na społecznie akceptowane szare strefy, które podajemy w wątpliwość. Bardzo pomocna w tworzeniu spektaklu była również ważna książka Susan Sontag „Widok ludzkiego cierpienia”, mówi Yana Ross.

Yana Ross uwypukla momenty niesamowitości, wyostrzając je i przekształcając w jedną ze swoich strategii poetyckich w spektaklu. Działają one jak „zawieszony” obraz na ekranie – nienaturalnie spowolniony i irytująco drgający, zakłócający płynność narracji i zmuszający do spojrzenia na to, co się dzieje, z innej perspektywy.

Alma Braškytė, menufaktura.lt

Yana Ross w walce o prawa zwierząt (homary, podobnie jak litewskie raki, wrzucane są do wrzącej wody żywe) wykorzystuje humor, w bezpośredni sposób angażując widzów na sali. (…) Teatr, kino i literatura XXI wieku nie mają już cierpliwości, chcą szybkiego efektu, dlatego nie wahają się uderzyć widza w głowę, i zrezygnować z „arystotelesowskiego, liniowego myślenia dramaturgicznego”.

Jūratė Visockaitė, Literatūra ir menas

Język: litewski (napisy w jęz. polskim oraz angielskim)

Obsada

Galeria