Ograniczenie wiekowe: 15+

Rok 1816 zapisał się w historii jako tzw. „rok bez lata”. Na skutek potężnej erupcji wulkanu Tambora w Indonezji nad globem rozpostarła się gigantyczna chmura dymu, która sprawiła, że słońce tego roku w Europie prawie nie zaświeciło. Mrozy i deszcze niszczyły uprawy na polach, zapanował głód, co z kolei wywołało migracje i kryzys uchodźczy na kilku kontynentach. Tymczasem 18-letnia Mary Shelley, jej mąż Percy i kilku znajomych, w tym, m.in. Lord Byron spędzali wakacje nad Jeziorem Genewskim. Zamknięci w luksusowej, odludnej willi zabijali czas ogłaszając konkurs na opowiadanie o duchach. Tak powstały: „Wampir” Polidoriego, „Pogrzeb” Byrona i „Frankenstein” Shelley – uznawany za pierwszą powieść fantasy. Jego bohater, bezimienne monstrum, nawiedza naszą kulturę w swych niezliczonych wariacjach i odmianach do dzisiaj. Nie daje nam spokoju wciąż budząc niezrozumienie, strach i konsternację.

W interpretacji Jędrzeja Piaskowskiego i Huberta Sulimy „Frankenstein” staje się portalem do innej rzeczywistości, punktem wyjścia do przyjrzenia się człowiekowi w zetknięciu ze zjawiskami niezwykłymi, „nie z tego świata” oraz rodzącymi się w związku z tym, niedostępnymi na co dzień pragnieniami, pytaniami czy energiami. Wracamy do nich chętniej w momentach niepewności, kryzysów – takich jak śmierć bliskich – które zwracają naszą uwagę ku sprawom nieobejmowalnym codzienną logiką, wykraczającym poza to, co obiektywne i racjonalne.

Punktem wyjścia dla twórców przedstawienia jest moment śmierci matki – doświadczenie fundamentalne zarówno dla autorki powieści, jak i jej bohaterów, ale też dla każdej i każdego z nas. Doświadczenie, po przejściu którego nic nie jest już takie, jak wcześniej.

Obsada

Gazeta Teatralna

Making of

Galeria