Wera Zajkowska
Studentka V roku dramaturgii na Wydziale Reżyserii i Dramaturgii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, absolwentka Wydziału Artes Liberales na Uniwersytecie Warszawskim, eksstudentka aktorstwa na Wydziale Teatru Lalek Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Dramaturżka oraz współautorka scenariusza przy spektaklach Michała Zadary „Cisza” w Muzeum Powstania Warszawskiego oraz „400m2 nadziei” w ramach festiwalu Łódź Wielu Kultur. Dramaturżka Emmy Hütt przy spektaklu „Justine&Juliette” w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz realizowała performance „SISTERCOR” we współpracy z Emmą Hütt w Volksbühne w Berlinie. Przedstawiała czytanie performatywne swojego tekstu w ramach programu „Młodzi w Nowym” w Teatrze Nowym w Łodzi, w ramach festiwalu „Gra z Kantorem” organizowanego przez Cricotekę, w ramach czytań performatywnych Tekstów Kobiecej Dramaturgii Niemieckiej. Brała udział w Maratonie Miniatur Dramatycznych w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz w Przeglądzie Współczesnej Dramaturgii Teatru Barakah.
Podczas trwania rezydencji Weronika Zajkowska przygotowała czytanie performatywne „Żeromski Backstage” na podstawie dzienników Stefana Żeromskiego, które ze względu na intrygującą koncepcję przekształciło się w kameralny spektakl. Częścią rezydencji jest również współpraca dramaturgiczna przy projekcie „Tkaczki” na podstawie koncepcji Krystyny Duniec w reżyserii Katarzyny Kalwat.
Główną nagrodą Weroniki Zajkowskiej była współpraca dramaturgiczna przy spektaklu "Drzwi percepcji" w reżyserii Agnieszki Jakimiak i Mateusza Atmana. W czasie pracy rezydentka zajmowała się między innymi researchem zabezpieczającym pracę w obszarze opieki psychologicznej. Naczelnym wkładem pracy była konsultacja dramaturgiczna struktury w tym osi narracyjnej oraz tematycznej przedstawienia.
Julia Nowak
Rocznik ’00. Przez dwa lata studiowała na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, obecnie na V roku dramaturgii w krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego. Pracowała jako dramaturżka przy spektaklach „Inferno” Wery Makowkx oraz „Australia” Tadeusza Pyrczaka. Wraz choreografką Aną Kuszarecką współtworzyła performance ruchowy „porozum" z licealną młodzieżą w Filharmonii Podkarpackiej. W 2024 roku została laureatką nagrody „Debiut TR” oraz „Verba” ZAiKSu za pracę „wszyscy skończymy jak frajerzy czyli hymn wczesnego kapitalizmu” na podstawie adaptacji opowiadań z książki Serhija Żadana „Hymn demokratycznej młodzieży” odczytywanych przez kategorię porażki za Jackiem Halberstamem.
W ramach działań rezydencyjnych Julia Nowak zrealizowała czytanie sceniczne dramatu Jona Fossego „Syn” inaugurując tym samym działalność Nowej Sceny „Żeromskiego”. Ponadto współtworzyła scenariusz i współpracowała dramaturgicznie nad instalacją performatywną „Ladodeja” w reżyserii Oskara Sadowskiego, która poza Kielcami została zaprezentowana w Narodowym Teatrze Islandii w Rejkiawiku. W związku z tą współpracą rezydentka odbyła również blisko tygodniową podróż do stolicy Islandii.
Główną nagrodą Julii Nowak była współpraca dramaturgiczna oraz scenopisarska przy spektaklu „Protest kielecki. Do kogo należą Kielce?” w reżyserii Jakuba Skrzywanka. Podczas tej półtorarocznej pracy w zespole dramaturgicznym, wraz z Piotrem Szostakiem i Pawłem Sablikiem odbyła szereg wywiadów, rozmów, kwerend w archiwach i bibliotekach. Spektakl został wyróżniony nagrodą dziennikarzy podczas 33. Plebiscyt Publiczności „O Dziką Różę”.
